Vroeg in de middag van 14 mei wordt Rotterdam gebombardeerd. 54 Duitse Heinkels laten 1.300 bommen vallen. In 13 minuten is het historische stadshart weggevaagd. Dagenlang woedt een allesverzengende vuurzee.
Na het mislukken van de geplande snelle opmars naar Den Haag gelastte het Duitse opperbevel, dat de weerstand in Rotterdam met alle mogelijke middelen moest worden gebroken. Tijdens de onderhandelingen over de capitulatie van de stad, onder zware druk van bedreigingen en ultimatums naderden vanuit Duitsland twee eskaders Heinkels.
Met een lichtpistool werd nog een sein gegeven, dat de aanval niet door mocht gaan. Maar slechts één eskader bommenwerpers keerde terug. Het andere wierp om tien voor half twee zijn lading van tienduizenden kilo’s aan bommen af.
De verwoestingen in het stadscentrum waren enorm. Niet alleen door de tien minuten lang durende ontploffingen van de bommen, maar ook door de vuurzee die door de stad raasde en de daarna nog wekenlang durende branden. Het bombardement had ongeveer 850 burgerdoden, talloze gewonden, 25.000 vernielde woningen en bijna 80.000 daklozen tot gevolg.
Nog in de middag van de 14e mei tekende kolonel Scharroo de capitulatie van Rotterdam. Op 15 mei tekende generaal Winkelman de capitulatie van heel Nederland. Duitse soldaten marcheerden triomfantelijk door onze straten. Het begin van een vijf jaar durende bezetting.
